اسامی بدترین ویروس‌ها و ورم‌های تاریخ اینترنت منتشر شد.

به گزارش سرویس فن‌آوری اطلاعات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شرکت امنیتی سیمانتک به مناسبت چهلمین سال‌روز تولد اینترنت فهرستی از بدترین تهدیدات وب در طول تاریخ اینترنت را منتشر کرد.

- ویروس I Love YOU:



چه‌کسی ایمیلی را که عنوان آن I Love YOU است؛ باز نخواهد کرد؟ تا ماه می سال 2000 آلودگی 50 میلیون رایانه به این ورم گزارش شد. پنتاگون، سازمان جاسوسی سیا و پارلمان انگلیس به منظور جلوگیری از آلوده شدن به این تهدید، سیستم‌های ایمیل خود را بستند.

این ورم که به نام‌های دیگری همچون Loveletter و TheLoveBug معروف بود و برای اولین بار در سوم ماه می ‌سال ‌2000 در هنگ‌کنگ کشف شد، از فهرست تماس‌های برنامه اوت لوک مایکروسافت برای انتشار استفاده می‌کرد و با جست‌وجوی اطلاعات شخصی و کلمات عبور موجود در رایانه‌ آلوده، آن‌ها را در اختیار هکرها قرار می‌داد.

پس از تحقیقات بسیار در نهایت مشخص شد که طراح اصلی این ویروس در فیلیپین ساکن است اما به این علت که در این کشور هیچ قانونی برای مبارزه با ویروس‌نویسی وجود نداشت، کوچک‌ترین مجازاتی برای طراح I LOVE YOU در نظر گرفته نشد.

- کانفیکر:

ورم کانفیکر زیرساخت جهانی و مطمئنی برای جرایم سایبر ایجاد کرد و به سازندگانش امکان داد از راه دور برروی رایانه‌های آلوده نرم‌افزار نصب کنند. این ورم احتمالا برای ایجاد بوت نت - شبکه رایانه‌های آلوده - به‌کار گرفته شد که برای ارسال هرزنامه، سرقت اطلاعات شخصی و هدایت کاربران به سایت‌های کلاهبرداری به خلافکاران اینترنتی کرایه داده می‌شد.

کانفیکر که به گفته محققان سیمانتک، در روز 50 هزار رایانه را آلوده می‌کرد، برنامه خودتکثیر شونده‌ای بود که از شبکه‌ها و رایانه‌های دارای آسیب‌پذیری‌های ترمیم نشده و همچنین با پنهان شدن در حافظه‌های USB برای انتشار سوءاستفاده می‌کرد.

شرکت نرم‌افزاری مایکروسافت یک جایزه 250 هزار دلاری برای اطلاعاتی که به دستگیری سازندگان آن کمک کند، تعیین کرد.

-ملیسا:

ویروس ملیسا توسط دیوید ال اسمیت نوشته شده و با آغاز فعالیت در 26 ماه مارس 1999 توجه تمامی رسانه‌های خبری جهان را به خود معطوف ساخت. آمارهای موجود نشان می‌دهد که این ویروس حدود ‌15 تا ‌20 درصد از تمام رایانه‌های تجاری جهان را آلوده ساخت.

انتشار ملیسا به قدری سریع بود که شرکت‌های مایکروسافت، اینتل و شماری از دیگر شرکت‌ها را مجبور ساخت به منظور اجتناب از خسارات ناشی از انتشار ویروس جدید، تمامی ‌سیستم‌های پست الکترونیک خود را غیرفعال کنند. این ویروس بین سال 1999 تا 2005 تهدید مورد توجهی بود که اینترنت را فراگرفت.

-اسلمر:

این ورم که انتشارش بسیار سریع بود، موفق شد به طور موقت اینترنت را به زانو درآورد. این تهدید به قدری گسترده بود که برخی از کشورها به اشتباه آن را حمله سازمان یافته‌ای علیه خود تصور کردند. اسلمر که ‌در ‌25 ماه ژانویه‌ ‌2003 شروع به فعالیت کرد، تنها در طول ‌10 دقیقه ‌75 هزار رایانه را آلوده کرد تا در آن زمان رکورد بی‌نظیری را از خود به جای بگذارد.

- Nimda:

ورمی که برای نخستین بار در سال 2001 به طور انبوه ایمیل شده و از روش‌های متعدد برای ارسال استفاده می‌کرد، در ظرف 22 دقیقه شایع‌ترین ورم در اینترنت شد؛ نام این ورم تلفظ برعکس کلمه admin بود.

- Code Red:

یک ورم رایانه‌یی بود که در ‌31 ماه ژوییه ‌2001 با استفاده از آسیب‌پذیری در IIS مایکروسافت، سرورهای شبکه را مورد حمله قرار داد و این شرکت را ناچار ساخت برای رفع این مشکل بسته‌ امنیتی عرضه کند. Code Red که به Baby نیز معروف بود، برای وارد کردن حداکثر خسارت طراحی شده بود و به محض آلوده کردن یک وب‌سایت که توسط سرور آلوده شده کنترل می‌شد، پیامی با مضمون «سلام، به آدرس اینترنتی http://www.worm.com خوش آمدید؛ هک شده توسط چینی‌ها» را نمایش می‌داد. در اوج فعالیت، شمار وب‌سایت‌های میزبان این ورم به 359 هزار رسید.

- بلستر:

این ورم که در تابستان 2003 شروع به فعالیت کرد حاوی دستوراتی بود که حمله انکار سرویس علیه windowsupdate.com به‌راه می‌انداخت و شامل پیامی با مضمون «بیل گیتس چرا این کار را امکان‌پذیر کردی؟ از پول درآوردن دست بردار و نرم‌افزارت را ترمیم کن» بود.

-ساسر:

این ورم در سال 2004 با بهره‌برداری از آسیب‌پذیری در پورت شبکه منتشر ‌شد یعنی نیازی به دخالت کاربر نداشت. ساسر لطمات زیادی به بار آورد که می‌توان به لغو پروازهای شرکت هواپیمایی دلتاایرلاینز در پی آلوده شدن رایانه‌های آن به این ورم و اختلال در سیستم‌های بسیاری از شرکت‌ها اشاره کرد.

ساسر توسط یک جوان ‌17 ساله‌ آلمانی که دانش‌آموز دوره‌ متوسطه بود نوشته و در هجدهمین سالروز تولدش منتشر شد. نویسنده این ورم در دادگاه گناهکار شناخته شد ولی به به دلیل نرسیدن به سن قانونی محکومیتش به تعویق افتاد.

- استورم:

این ورم که در سال 2007 شروع به فعالیت کرد مانند بلستر و ورم‌های دیگر حمله انکار سرویسی را علیه سایت مایکروسافت به‌راه انداخت. در طول آزمایش سیمانتک، یک رایانه آلوده به این ورم تقریبا 1800 ایمیل در طول پنج دقیقه ارسال کرد. برآورد شمار رایانه‌هایی که توسط ورم استورم آلوده شدند طبق گزارش منابع امنیتی مختلف از یک تا 10 میلیون متغیر است.

-موریس:

ورم موریس یا ورم اینترنت که بدون آن تهدیدات فعلی وجود نداشتند، نخستین ورم اینترنتی به شمار می‌رود که بدون نیت بد ایجاد و در سال 1988 منتشر شد. موریس با بهره‌برداری از آسیب‌پذیری‌های متعدد برای انتشار در سیستم‌های یونیکس طراحی شده بود اما حاوی خطایی بود که موجب شد بیش از اندازه منتشر شده و نزدیک به 10 درصد از سیستم‌های متصل به اینترنت را که بیش از 60 هزار رایانه برآورد شده بودند، از کار انداخت.

در زمانی که این ورم منتشر شد اینترنت هیچ ترافیک یا وب‌سایت تجاری نداشت و خسارت به محققان در سازمان‌های دولتی، دانشگاه‌ها و شرکت‌هایی محدود بود که برای تبادل ایمیل و فایل از شبکه استفاده می‌کردند. با این همه حمله‌ مذکور توسط نشریه‌های کثیرالانتشاری مانند نیویورک تایمز پوشش داده شد و زنگ خطر درباره ایرادهای نرم‌افزاری را برای جامعه مهندسی اینترنتی به صدا درآورده و امنیت شبکه را به‌عنوان یک حوزه‌ معتبر تحقیق و توسعه مطرح کرد.